Α. 17
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ “RENNING” ΣΤΑ ΕΝΔΑΡΘΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΟΥ ΑΚΡΟΥ ΚΕΡΚΙΔΟΣ
Χ.Δημητρίου, Ι.Πουρνάρας, Π.Γκιβίσης, Σ.Καλύβας,
Α.Χριστοδούλου, Π.Συμεωνίδης
Ανακοινώθηκε στο Συμπόσιο ΄Ακρας χειρός
Αθήνα, 18-20 Δεκεμβρίου 1992
Τα ενδαρθρικά κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας αποτελούν μία κατηγορία των καταγμάτων Colles με ιδιαίτερα θεραπευτικά προβλήματα. Η εξωτερική οστεοσύνθεση με την εφαρμογή της μεθόδου της συνδεσμόταξης έχει γίνει αποδεκτή μέθοδος θεραπείας. Η Ε.Ο. Penning πλεονεκτεί διότι διαθέτει σφαιρική άρθρωση που επιτρέπει κίνηση της άρθρωσης χωρίς απώλεια της ανάπτυξης.
Η εμπειρία των συγγραφέων επί 18 ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με τη μέθοδο αυτή δεν θεωρεί επαρκή τη μέθοδο και υποσημαίνεται η αναγκαιότης χρησιμοποίησης επιπροσθέτων βελονών και οστικών μοσχευμάτων επί μεγάλης συντριπτικότητος της άρθρωσης.
Α. 18
ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥΣ
Π.Γκιβίσης, Π.Συμεωνίδης, Α.Σαββίδου, Γ.Καπετάνος, Ι.Πουρνάρας, Π.Μιμιλίδου.
Ανακοινώθηκε προσωπικά στο 12ο Ετήσιο Συνέδριο Ορθοπαιδικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος.
Λεπτοκαρυά Πιερίας, 14-16 Μαϊου 1993.
Η χρήση ερωτηματολογίων για άντληση πληροφοριών είναι πολύ διαδεδομένη και εφαρμόζεται σ’ ένα ευρύ φάσμα επιστημών. Στην Ιατρική και πιο συγκεκριμένα στην Ορθοπαιδική η χρήση τους συνίσταται στην αξιολόγηση της θεραπείας ( συντηρητικής ή χειρουργικής) σε συγκεκριμένες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος. Στην προσιτή βιβλιογραφία δεν βρέθηκε εργασία η οποία να διερευνά το επίπεδο αποδοχής των ορθοπεδικών υλικών από ασθενείς στους οποίους αυτά εμφυτεύονται.
Από το φθινόπωρο του ’92 ξεκίνησε στην Ορθοπαιδική Κλινική του ΑΠΘ η διεξαγωγή μιας έρευνας με σκοπό να καταγραφεί η σχέση των ασθενών-σωματική και κυρίως ψυχολογική με υλικά που εμφυτεύονται στο σώμα τους (βίδες, πλάκες και βίδες, βελόνες, ήλοι. Εξωτερικές οστεοσυνθέσεις, τεχνητές αρθρώσεις). Προσπαθήσαμε επίσης να διερευνήσουμε το αποτέλεσμα της εγχείρησης σε σχέση με την κοινωνική και επαγγελματική επαναδραστηριοποίηση του ασθενούς.
Η έρευνα διεξάγεται από ομάδα γιατρών και κοινωνιολόγων με την υποστήριξη μαθηματικού – στατιστικού.
Μέχρι σήμερα απεστάλησαν ταχυδρομικά 252 ερωτηματολόγια με 30 (τριάντα) ερωτήσεις το καθένα, σε τυχαίο δείγμα σθενών, οι οποίοι χειρουργήθηκαν στην Ορθοπαιδική Κλινική του ΑΠΘ για χρόνιες ή οξείες παθήσεις. Τα ερωτηματολόγια συνοδεύονταν από επιστολή στην οποία εξηγούσαμε το σκοπό και τις δυνατότητες της έρευνας.
Το ποσοστό των ερωτηθέντων που ανταποκρίθηκαν έφθασε το 40,8% (106) ενώ ένα 10% (29) των ερωτηματολογίων επεστράφησαν από το ταχυδρομείο.
Από τους 106 ερωτηθέντες που απάντησαν, 51 ήταν άνδρες και 55 γυναίκες με μ.ο. ηλικίας 50,2 χρόνια. Η πλειονότητα των απαντήσεων προερχόταν από έγγαμους (66%) ενώ σε ποσοστό 51% η μόρφωση ήταν δημοτικού.
Η αξιολόγηση των απαντήσεων γίνεται με ηλεκτρονικό υπολογιστή και ειδικές στατιστικές μεθόδους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά αποτελέσματα της πρώτης στατιστικής ανάλυσης από επιλεγμένες ερωτήσεις.
Α. 19
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑΤΟΣ ΑΚΡΩΜΙΟΚΛΕΙΔΙΚΗΣ.
Γ.Βενετσανάκης, Π.Γκιβίσης, Ι.Χριστοφορίδης, Γ.Οικονομίδης, Α.Σαββίδου, Π. Συμεωνίδης.
Ανακοινώθηκε στο 12ο Ετήσιο Συνέδριο Ορθοπαιδικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος.
Λεπτοκαρυά Πιερίας, 14-16 Μαϊου 1993
Στο διάστημα 1985-1992 στην Ορθοπαιδική Κλινική του ΑΠΘ χειρουργήθηκαν 16 ασθενείς και επανεξετάστηκαν 10. Η χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιήθηκε ήταν στις εννέα (9) περιπτώσεις 2 βελόνες Κirschner ενώ σε μία περίπτωση χρησιμοποιήθηκε βίδα από την κλείδα στην κορακοειδή απόφυση (εγχείρηση Bosworth).
Σε όλους τους ασθενείς οι βελόνες αφαιρέθηκαν σε 6 (εξη) εβδομάδες ενώ στην ασθενή που χρησιμοποιήθηκε βίδα δεν αφαιρέθηκε.
Η αξιολόγηση των ασθενών έγινε με την 100 βαθμη κλίμακα (Imatani & συν. 1975). Επιπλοκές δεν παρατηρήθηκαν παρα μόνο σε έναν ασθενή υπήρξε επιπολής φλεγμονή στην είσοδο των βελονών
Από τους 10 (δέκα) ασθενείς που επανεξετάσθηκαν τα αποτελέσματα ήταν άριστα για τους 6 (εξη ) και καλά για τους 4 (τέσσερις).
Συμπερασματικά η χειρουργική αντιμετώπιση στα εξαρθρήματα 3ου βαθμού αποδίδει πολύ καλά αποτελέσματα.
Α. 20
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΕ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
Σ.Ραφαήλ, Χ.Δημητρίου, Π.Γκιβίσης, Γρ.Βενετσανάκης, Ι.Πουρνάρας, Π.Συμεωνίδης
Ανακοινώθηκε στο 12ο Ετήσιο Συνέδριο Ορθοπαιδικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας
Λεπτοκαρυά Πιερίας,14-16 Μαίου, 1993.
Παρουσιάζεται η εμπειρία μας από την ανάπτυξη και τη χρήση ενός προγράμματος Η/Υ για την οργάνωση του αρχείου της Κλινικής μας.
Τροποποιήθηκε το πρόγραμμα ΕΡΕΥΝΑ έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες απαιτήσεις της ορθοπαιδικής κλινικής. Επίσης μια σημαντική τροποποίηση αφορά τη δυνατότητα να καταγράφονται η διάγνωση και η αντιμετώπιση του αρρώστου και με τη χρήση κωδικών των ICD-9 και του ICP του Π.Ο.Υ.
Ο τρόπος καταχώρησης των στοιχείων θεωρούμε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την λειτουργία του συστήματος. Κάθε γιατρός έχει υποχρέωση να ελέγχει τη σωστή καταχώρηση διαθέτοντας επιπλέον χρόνο ο οποίος όμως κερδίζεται κατά την στατιστική επεξεργασία των δεδομένων.
Α. 21
ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ COLLES ΚΑΙ ΣΚΑΦΟΕΙΔΟΥΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΟ
Χ.Δημητρίου, Ι.Πουρνάρας, Π.Γκιβίσης, Σ.Καλύβας, Γ.Καπετάνος, Π.Συμεωνίδης
Ανακοινώθηκε στο Εαρινό Συνέδριο ΕΕΧΟΤ
Χίος 3-7 Ιουνίου 1993.
Από τον έλεγχο 652 καταγμάτων Colles της τελευταίας 2ετίας διαπιστώθηκαν 13 κατάγματα Colles με κάταγμα σκαφοειδούς στο σύστοιχο άκρο. Από αυτά 9 ήταν σταθερά κατάγματα Colles και τα 4 απαρεκτόπιστα ενδαρθρικά (ΙΙΙ και IV κατά Frykman), ενώ το κάταγμα του σκαφοειδούς ήταν πάντα απαρεκτόπιστο και αφορούσε σε 8 περιπτώσεις την μεσότητα και σε 5 το περιφερικό άκρο.
Η διάγνωση συνύπαρξης του κατάγματος του σκαφοειδούς έγινε σε 3 περιπτώσεις κατά την αρχική εξέταση σε 5 κατά την πρώτη επανεκτίμηση και 5 κατά τον τελικό έλεγχο 3-36 μήνες (ΜΟ 15 μήνες) από του κατάγματος.
΄Ολοι οι ασθενείς θεραπεύθηκαν με τον παραδοσιακό τρόπο θεραπείας των καταγμάτων Colles με ΠΚ γύψο για 4-5 εβδομάδες. Δύο ασθενείς (άνδρες κάτω των 40 ετών) χειρουργήθηκαν για ψευδάρθρωση σκαφοειδούς με καλό τελικό αποτέλεσμα.
Δεν υπήρχαν φτωχά αποτελέσματα με γνώμονα το σύστημα αξιολόγησης των Green και O’Brien.
Η συνύπαρξη καταγμάτων Colles και σκαφοειδούς στο ίδιο άκρο φαίνεται ότι δεν είναι σπάνια και απαιτείται προσεκτικότερη εκτίμηση κατά την αρχική εξέταση.
Α. 22
ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ Α.Μ.Σ.Σ
Γ. Καπετάνος, Π. Γκιβίσης, Χ. Χαραλαμπίδης, Π. Συμεωνίδης.
Ανακοινώθηκε στο 6ο Περιφερειακό Σεμινάριο Δυτικής Μακεδονίας Ε.Ε.Χ.Ο.Τ.
Φλώρινα 12-13 Ιουνίου 1993
H σοβαρότητα των ασταθών κακώσεων της αυχενικής μοίρας και η τεχνική δυσκολiα προσπέλασης των αυχενικών σπονδύλων, είναι η αιτία της ύπαρξης πολλών χειρουργικών τεχνικών με σκοπό την επανασταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας. Η τεχνική που θα επιλεγεί εξαρτάται από τον μηχανισμό της κάκωσης, το επίπεδό της και την εμπειρία του χειρουργού. Για τις βαριές κακώσεις εξ υπερκάμψεως με ρήξη των οπισθίων συνδεσμικών στοιχείων έχει περιγραφεί η οπίσθια σπονδυλοδεσία με σύρματα και μοσχεύματα.
Παρουσιάζουμε την εμπειρία μας από την αντιμετώπιση 15 ασταθών κακώσεων του αυχένα που αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά με τεχνική παρόμοια του Roger και του Brook. Χρησιμοποιήθηκε σύρμα που πέρασε από οπές στη βάση των ακανθωδών αποφύσεων των σπονδύλων κρατώντας ‘’οκτοειδώς’’ τους σπονδύλους και δύο μεγάλα στενόμακρα αυτόλογα σπογγοφλοιώδη μοσχεύματα τοποθετημένα στα πέταλα. Μελετήθηκαν 13 άνδρες και 2 γυναίκες ηλικίας 15 έως 62 χρονών (μ.o. 28,6 χρ.) με αυχενική αστάθεια μετατραυματική με ή χωρίς νευρολογική σημειολογία.
Όλοι τους υποβλήθηκαν σε οπίσθια σπονδυλοδεσία με την προαναφερθείσα τεχνική και κινητοποιήθηκαν μία εβδομάδα μετεγχειρητικά φορώντας κηδεμόνα τύπου Minerva ή υψηλό κολλάρο. Ο χρόνος παρακολούθησης κυμάνθηκε από 1 έως 18 χρόνια. Δεν υπήρξε ψευδάρθρωση, αντίθετα σ’ όλους τους ασθενείς εμφανίσθηκε γρήγορα (3 έως 7 μήνες) ισχυρή σπονδυλοδεσία. Πιστεύουμε ότι η περιγραφείσα τεχνική εiναι απλή, εύκολη και αποτελεσματική γι’ αυτού του τύπου τις κακώσεις.
Α. 23
ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ
Π.Γκιβίσης, Χ.Δημητρίου, Γ.Γιάντσης, Γ.Δημητρόπουλος, Π.Συμεωνίδης
Ανακοινώθηκε προσωπικά στο 5ο Σεμινάριο Οστεοσύνθεσης με Πρακτική ΄Ασκηση.
Μέτσοβο 10-14 Μαρτίου, 1994
Τα κατάγματα της κεφαλής της κερκίδος αποτελούν τα συχνότερα κατάγματα του αγκώνος-άνω άκρου στους νέους ή το 12% των καταγμάτων του αγκώνος.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται στοιχεία ανατομικής και βιολογικής μηχανικής του αγκώνος όπως επίσης και οι μηχανισμοί κακώσεως που προκαλούν το κάταγμα αυτό.
Υπάρχουν αρκετές αντικρουόμενες απόψεις όσον αφορά το είδος της θεραπείας, την διάρκεια ακινητοποίησης, την παρακέντηση της άθρωσης την χρήση προθέσεων κλπ.
Ιδιαίτερη φροντίδα απαιτούν το κάταγμα Essex-Lopresti και η περίπτωση της συνύπαρξης ρήξης του έσω πλαγίου συνδέσμου.
Εν συνεχεία παρουσιάζεται η εμπειρία από την αντιμετώπιση 55 καταγμάτων κεφαλής κερκίδος. Στα εννέα έγινε οστεοσύνθεση ενώ στα 46 έγινε εκτομή της κεφαλής.
Στις οστεοσυνθέσεις υπήρχε μόνο ένα πτωχό αποτέλεσμα ενώ φάνηκε ότι η μέθοδος εάν εφαρμόζεται όπου υπάρχει ένδειξη (κατάγματα τύπου ΙΙ κατά Mason) προσφέρει την δυνατότητα της πρώιμης κινητοποίησης του αγκώνα και ένα πολύ καλό τελικό λειτουργικό αποτέλεσμα.
Α. 24
EΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΣΕ ΑΝΟΙΚΤΑ 2ΟΥ ΚΑΙ 3ΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΠΕΡΙΑΡΘΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ
Γ.Πετσατώδης, Ι.Πουρνάρας, Π. Γκιβίσης, Θ. Μουμτζιδέλης, Δ. Κολοβέτσιος, Π. Συμεωνίδης.
Ανακοινώθηκε στο 13ο Συνέδριο Ορθοπαιδικής Εταιρείας Μακεδονίας Θράκης
Καβάλα 17-20 Ιουνίου 1994.
Στην εργασία αυτή γίνεται μελέτη των αποτελεσμάτων μετά από εσωτερική οστεοσύνθεση ανοικτών 2ου και 3ου βαθμού περιαρθρικών καταγμάτων και γίνεται προσπάθεια προσδιορισμού της επίπτωσης της τεχνικής στο ποσοστό μετεγχειρητικής φλεγμονής. Από το 1986 έως το 1993 εφαρμόσθηκε εσωτερική οστεοσύνθεση σε 33 ανοικτά περιαρθρικά κατάγματα 2ου και 3ου βαθμού. Ταξινομήθηκαν κατά Gustillo 22 στον 2ο βαθμό και 1 στον 3ο βαθμό. Σε όλες τις περιπτώσεις το κάταγμα είχε ενδοαρθρική επέκταση. Η τακτική της αντιμετώπισης περιλάμβανε πρώτα λήψη καλλιεργειών από το τραύμα και ακολούθως επιμελή μηχανικό και χειρουργικό καθαρισμό, εσωτερική οστεοσύνθεση με όσο το δυνατόν λιγότερα υλικά αλλά με επαρκή συγκράτηση του κατάγματος (minimal osteosynthesis) και τοποθέτηση γύψινου νάρθηκα. Αντιβιοτικά χορηγήθηκαν για 7-10 ημέρες επί αρνητικής καλλιέργειας και για 21 ημέρες επί θετικής.
Μετατραυματική φλεγμονή εμφανίσθηκε σε ποσοστό 12% που αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς. Όλα τα κατάγματα πωρώθηκαν σε εύλογο χρόνο. Τα ικανοποιητικά αποτελέσματα ανήλθαν σε ποσοστό 91%.
Α. 25
Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ PILON ΤΗΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ
Χ.Δημητρίου, Ι.Πουρνάρας, Ε.Καλύβας, Π.Γκιβίσης, Κ.Ζωγράφος, Π.Συμεωνίδης
Ανακοινώθηκε στο Συμπόσιο Χειρουργικής Χεριού.
Θεσσαλονίκη 7-9 Απριλίου 1995
Τα συντριπτικά ενδαρθρικά κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδος παρουσιάζουν τις δυσκολίες των καταγμάτων Pilon της κνήμης. 25 ενδαρθρικά κατάγματα τύπου VIII κατά FRYKMAN σε 23 νέους ενήλικες (Μ.Ο.31,7 χρόνια) αντιμετωπίσθηκαν με ανοικτή ανάταξη και συνδυασμό εσωτερικής και εξωτερικής οστεοσύνθεσης. Σε 10 κατάγματα κρίθηκε αναγκαία η εφαρμογή λαγονίου μοσχεύματοςΤρεις ασθενείς παρουσίασαν φλεγμονή από τις βελόνες και 3 ανέπτυξαν Sudeck . Σε 2 ασθενείς έγινε διάνοιξη του καρπιαίου σωλήνα μέσα στους πρώτους 2 μήνες από της εγχείρησης ενώ σε 3 ασθενείς έγινε η διάνοιξη μαζί με την ανάταξη.
Με μέσο χρόνο παρακολούθησης 28 μήνες σε 17 ασθενείς το αποτέλεσμα ήταν καλό, σε 3 διαπιστώθηκε σημαντική απώλεια της ανάταξης και σε 5 διαπιστώθηκε μετατραυματικη αρθρίτιδα.
Τα συντριπτικά ενδαρθρικά κατάγματα της κερκίδος αποτελούν μία ξεχωριστή κατηγορία καταγμάτων, απαιτούν μια πιο επιθετική αντιμετώπιση και φαίνεται ότι ο συνδυασμός εσωτερικής και εξωτερικής οστεοσύνθεσης και η εφαρμογή λαγονίου μοσχεύματος προσφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα.